İlkbahar yaşandı, yazlar yaşandı
Belki bu Son/bahar, belki de son kış
Gönül hep İlk’i ister ya, telaşlandı
Ondandır maziye hüzünlü bakış
*
Mekan durağandır, zaman akışkan
Zamanla çekilir damar damar kan
Mevsimlerden gelip geçerken insan
SON’unda yaşanır yaprak bırakış
*
Bir yağmur başlar, bir boran, fırtına
Yük olur dalların yaprak sırtına
Bir an gelir, eksilerin artına
Galip olur, tutar seni karakış
*
Mevsimler tükenir, ışıklar söner
Alem, bilinmez bir aleme döner
Ve perdeler kalkar, perdeler iner
Değişir dünyalar, değişir akış
*
Adem Köker
